• منظومه ماهواره ای و طراحی شبکه های ارتباطی نسل آینده

    نویسنده Hema Kadia, TeckNexus

    satellite-world

    منظومه های ماهواره‌ای شبکه‌های پیشرفته‌ای از ماهواره‌های دارای موقعیت استراتژیک هستند که برای ارائه پوشش جهانی گسترده و غلبه بر محدودیت‌های سیستم‌های ماهواره‌ای قدیمی طراحی شده‌اند. آنها در ارتباطات جهانی به ویژه در عصر 5G مهم هستند و اتصالات با سرعت بالا و تاخیر کم را ممکن می‌سازند. منظومه های ماهواره‌ای مختلف در ارتفاعات مختلف کار می کنند.  مدار زمین ثابت (GEO)، مدار زمین متوسط ​​(MEO) و مدار زمین پایین (LEO)  هر کدام دارای مزایا و چالش های منحصر به فردی هستند. با ظهور 5G این منظومه های ماهواره ای نه تنها اتصال فوق سریع را فراهم می کنند، بلکه شکاف دیجیتالی را نیز پر خواهند کرد و اطمینان حاصل می کنند که تمام گوشه های جهان به اینترنت دسترسی دارند. شرکت هایی مانند استارلینک اسپیس ایکس (SpaceX) و پروژه کویپر آمازون(Kuiper) در این زمینه پیشگام هستند. با این حال، در حالی که فرصت‌ها بسیار زیاد هستند، چالش‌هایی مانند مدیریت تداخل، زباله‌های فضایی و موانع نظارتی همچنان باقی هستند.

    • رسیدن به قله های جدید، مقدمه ای بر منظومه های ماهواره ای

    منظومه های ماهواره ای شبکه پیشرفته ای از ماهواره ها را نشان می دهد که به طور استراتژیک در مدارهای مختلف توزیع شده اند تا به پوشش جهانی جامع دست یابند. آنها طراحی شده اند تا به عنوان یک سیستم یکپارچه با هم کار کنند، بر محدودیت های شبکه های ماهواره ای غلبه کنند و نقش مهمی در تقویت ارتباطات جهانی ایفا کنند. ساختار یک منظومه ماهواره ای در درجه اول به الزامات مأموریت بستگی دارد، که ممکن است از مطالعات هواشناسی رصد زمین تا ارتباطات راه دور متفاوت باشد. در زمینه ارتباطات، آنها زیرساخت مهمی را ارائه می دهند که امکان انتقال داده با سرعت بالا، خدمات ارتباطی بدون وقفه و اتصال گسترده را فراهم می کند.

    منظومه ماهواره ای بر اساس ارتفاع مداری خود به سه دسته تقسیم می شوند: مدار زمین ثابت (GEO)، مدار زمین متوسط ​​(MEO) و مدار پایین زمین (LEO) . هر یک از این گونه‌های منظومه ماهواره ای دارای ویژگی‌های خاصی هستند که بر طراحی و عملکرد شبکه تأثیر می‌گذارند و در نتیجه نقش مهمی در برآوردن نیازهای ارتباطی متنوع دنیای متصل ما دارند.

    061-1

    • مدار زمین ثابت (GEO)

    منظومه های ماهواره ایGEO در ارتفاع تقریباً 36000 کیلومتری از زمین قرار دارند. به دلیل ارتفاع زیاد، ماهواره های GEO پوشش گسترده ای ارائه می دهند و به ویژه برای خدمات پخش مفید هستند. با این حال، آنها از تاخیر بالایی رنج می برند و مناطق قطبی را پوشش نمی دهند.

    • مدار متوسط ​​زمین (MEO)

     منظومه های ماهواره ایMEO  بین 2000 تا 36000 کیلومتر بالای زمین قرار دارند. ماهواره های موجود در MEO  تعادلی بین منطقه پوشش و تأخیر ارائه می دهند. آنها معمولا برای سیستم های ناوبری مانند GPS استفاده می شوند.

    • مدار پایین زمین (LEO)

    منظومه های ماهواره ایLEO در ارتفاعات زیر 2000 کیلومتر کار می کنند. آنها به دلیل نزدیکی به زمین، تاخیر کمتری دارند و سرعت انتقال داده بالاتری دارند. این آنها را برای ارائه خدمات اینترنت پهن باند، به ویژه در مناطقی که شبکه های زمینی امکان پذیر یا مقرون به صرفه نیستند، ایده آل می کند.

    • اصول طراحی منظومه های ماهواره ای

    طراحی منظومه های ماهواره‌ای شامل چندین ملاحظات حیاتی برای بهینه‌سازی پوشش، ظرفیت و تأخیر است. این فرآیند شامل تصمیم گیری آگاهانه در مورد تعداد ماهواره ها، مدار و ارتفاع آنها، شیب و فاصله است.

    • تعداد ماهواره ها

    تعداد ماهواره ها در یک منظومه ماهواره ای در تعیین پوشش و ظرفیت شبکه بسیار مهم است. ماهواره های بیشتر به معنای پوشش گسترده تر و ظرفیت بالاتر است، اما پیچیدگی و هزینه شبکه را نیز افزایش می دهد.

    • مدار و ارتفاع ماهواره

    انتخاب مدار و ارتفاع به طور قابل توجهی بر عملکرد شبکه تأثیر می گذارد. همانطور که در بخش قبل بحث شد، منظومه ماهواره ایGEO، MEO و LEO هر کدام دارای مزایا و معایب منحصر به فرد خود در مورد پوشش، تاخیر و نرخ داده هستند.

    • شیب مداری (Inclination)

    شیب مدارهای ماهواره، پوشش عرض جغرافیایی منظومه ماهواره ای را مشخص می کند. به عنوان مثال، منظومه ماهواره ای با شیب بیشتر می تواند عرض های جغرافیایی بالاتری را پوشش دهد، که برای ایجاد ارتباط در مناطق قطبی بسیار مهم است.

    • فاصله بین ماهواره ای

    فاصله بین ماهواره ها در یک منظومه ماهواره ای بر توانایی شبکه برای مدیریت بارهای ترافیکی و حفظ کیفیت خدمات ثابت تأثیر می گذارد. فاصله مناسب برای جلوگیری از تداخل سیگنال بین ماهواره ها ضروری است. در حالی که این اصول طراحی به عنوان یک راهنما عمل می کنند، همچنین ضروری است که مبادلات مربوط به این تصمیمات را تایید کنیم. به عنوان مثال، در حالی که افزایش تعداد ماهواره ها می تواند پوشش و ظرفیت را افزایش دهد، همچنین می تواند منجر به هزینه های بالاتر استقرار و نگهداری، افزایش تداخل سیگنال و زباله های فضایی بیشتر شود. بنابراین، دستیابی به تعادل بهینه بین این عوامل مختلف، در قلب طراحی موثر منظومه ماهواره ای ماهواره قرار دارد.

    • نقش منظومه ماهواره ای در توانمندسازی شبکه های 5G

    طلوع عصر 5G نوید دهنده مرحله جدیدی برای ارتباطات از راه دور است که با سرعت فوق العاده بالا، تأخیر کم و اتصالات بسیار قابل اعتماد مشخص می شود. یکی از توانمندسازهای کلیدی این فناوری دگرگون کننده منظومه ماهواره ای است، به ویژه آنهایی که در مدار پایین زمین (LEO) قرار دارند. منظومه ماهواره ای LEO به دلیل نزدیکی به زمین به طور منحصر به فردی برای ارائه اتصالات کم تأخیر و پهنای باند بالا در 5G قرار دارند. با زمان های رفت و برگشت به طور بالقوه کمتر از 10 میلی ثانیه، این منظومه های ماهواره ای می توانند از برنامه های بلادرنگ مانند رانندگی خودکار، جراحی از راه دور، و تجربیات واقعی افزوده و مجازی همه جانبه پشتیبانی کنند. منظومه ماهواره ای علاوه بر فعال کردن اتصالات با کارایی بالا، نقشی حیاتی در گسترش پوشش 5G به مناطق محروم ایفا می کند.061-2

    شبکه های 5G زمینی در حالی که قادر به ارائه نرخ داده بالا هستند، به دلیل محدودیت های جغرافیایی محدود هستند. آنها برای ارائه اتصال در مکان‌های دورافتاده روستایی و صعب العبور تلاش می‌کنند تا شکاف ارتباطاتی را برطرف‌کنند. منظومه های ماهواره‌ای می‌توانند با ارائه خدمات 5G به این مناطق محروم، این شکاف را پر کنند و اتصال جهانی و فراگیر را تضمین کنند. علاوه بر این منظومه های ماهواره ای انعطاف پذیری شبکه های 5G را افزایش می دهند. در مواردی که شبکه زمینی به دلیل بلایای طبیعی، حملات سایبری یا سایر شرایط اضطراری خراب می شود، شبکه های ماهواره ای می توانند یک نسخه پشتیبان تهیه کنند و از تداوم خدمات ارتباطی حیاتی اطمینان حاصل کنند. در نهایت، منظومه های ماهواره ای اتصال جهانی اینترنت اشیا (IoT) را فعال می کنند. در عصر 5G جایی که ارتباطات عظیم ماشینی به واقعیت تبدیل می‌شوند، منظومه ماهواره‌ای اتصال میلیاردها دستگاه اینترنت اشیا را در سراسر جهان تسهیل می‌کنند. این امر به ویژه برای برنامه هایی که نیاز به پوشش گسترده ای دارند، مانند ردیابی دارایی، نظارت بر محیط زیست، و کشاورزی هوشمند، مرتبط است.

    • پیشگامان در آسمان، مطالعات موردی منظومه ماهواره ای

    مفهوم منظومه ماهواره ای از تئوری به عمل منتقل شده است و چندین شرکت در حال برنامه ریزی یا استقرار شبکه های خود هستند. در این بخش، به مطالعات موردی منظومه ماهواره‌ای موجود و برنامه‌ریزی‌شده، از جمله استارلینک اسپیس ایکس (SpaceX Starlink)، پروژه کویپر آمازون (Kuiper)، و وان وب (OneWeb) خواهیم پرداخت.

    061-3

     

    SpaceX Starlink

    استارلینک که توسط اسپیس ایکس ایلان ماسک رهبری می‌شود یکی از جاه‌طلبانه‌ترین منظومه ماهواره‌ای LEO است. تا جولای 2023، 4519 ماهواره استارلینک در مدار هستند که از این تعداد 4487 ماهواره عملیاتی هستند. استارلینک گفته است که در نهایت می خواهد تا 42000 ماهواره را به فضا بفرستد. هدف اصلی ارائه دسترسی به اینترنت مقرون به صرفه و پرسرعت به گوشه های دورافتاده جهان است. استراتژی طراحی و استقرار منظومه ماهواره ای که توسط Starlink اتخاذ شده است، پتانسیل منظومه های ماهواره ایLEO را در ارائه خدمات 5G نشان می دهد.

    061-4

    • Kuiper

    پروژه کویپر آمازون قصد دارد مجموعه ای از 3236 ماهواره LEO را مستقر کند. همانند Starlink، هدف اولیه Project Kuiper ارائه اتصال به اینترنت پهن باند برای جوامع بدون خدمات در سراسر جهان است. اگرچه هنوز در مراحل اولیه است، پروژه کویپر نشان دهنده سرمایه گذاری قابل توجهی در منظومه ماهواره ای و نقش آنها در گسترش شبکه های 5G است.

    061-5

    • OneWeb

    هدف OneWeb ایجاد یک شبکه اتصال پهن باند جهانی از طریق مجموعه ای متشکل از 648 ماهواره LEO است. پس از مواجهه با ورشکستگی و بازگشت متعاقب آن، OneWeb گام های مهمی در راه اندازی مجموعه خود برداشته است. تلاش‌های OneWeb پتانسیل منظومه ماهواره‌ای را برای کمک به اکوسیستم 5G و چالش‌های مرتبط با چنین پروژه‌های جاه‌طلبی نشان می‌دهد.

    061-6

    این مطالعات موردی بینش های ارزشمندی را در مورد طراحی، اجرا و عملکرد منظومه ماهواره ای ارائه می دهد. آنها همچنین بر پتانسیل خود در شکل دادن به آینده شبکه 5G تأکید می کنند و نقش دگرگون کننده ای را که این منظومه ماهواره ای می توانند در اتصال جهانی ایفا کنند، برجسته می کنند.

    • چالش ها و فرصت ها در طراحی شبکه های منظومه ماهواره ای

    طراحی شبکه های منظومه ماهواره ای یک تلاش پیچیده است که با چالش های فنی و غیر فنی متعددی مشخص شده است. از جمله این موارد می توان به مدیریت تداخل، ملاحظات نظارتی، عوامل هزینه و مسائل پایداری مانند زباله های فضایی اشاره کرد.

    • مدیریت تداخل

    مدیریت تداخل یک چالش فنی مهم است، زیرا کارکرد همزمان هزاران ماهواره می تواند منجر به تداخل ارتباط بین ماهواره و ماهواره به زمین شود. تکنیک‌های پیشرفته پردازش سیگنال و شکل‌دهی پرتو دینامیکی (Beamforming) برای مدیریت این موضوع ضروری است.

    • مقررات و الزامات مجوز

    از جنبه غیر فنی اپراتورهای ماهواره ای با شبکه پیچیده ای از مقررات بین المللی و الزامات مجوز روبرو هستند که در حوزه های فضایی متفاوت است. هزینه بالای استقرار و نگهداری شبکه ماهواره ای چالش دیگری است که اغلب به سرمایه گذاری خصوصی یا بودجه عمومی نیاز دارد.

    • زباله‌های فضایی و پایداری بلندمدت

     افزایش سریع تعداد ماهواره‌ها در مدار نگرانی‌هایی را در مورد زباله‌های فضایی و پایداری طولانی‌مدت فعالیت‌های فضایی ایجاد می‌کند. اقداماتی برای کاهش ایجاد زباله و اطمینان از خروج پایان عمر ماهواره ها از ملاحظات ضروری در طراحی منظومه ماهواره ای است. با وجود این چالش ها، منظومه های ماهواره ای فرصت های بسیار زیادی را ارائه می دهند. آنها می توانند اتصال جهانی را به ویژه در مناطق دورافتاده و محروم گسترش دهند. این منظومه ها می‌توانند انعطاف‌پذیری شبکه را افزایش داده و در صورت خرابی شبکه زمینی به عنوان پشتیبان عمل کنند. علاوه بر این با 5G آنها می توانند از برنامه های پیشرفته ای که به پهنای باند بالا و تاخیر کم نیاز دارند پشتیبانی کنند.

    • روندها و فناوری های نوظهور در شبکه های منظومه ماهواره ای

    حوزه شبکه های منظومه ماهواره ای با روندها و فناوری های نوظهور رو به توسعه است که شامل یک روند قابل توجه در ادغام شبکه های ماهواره ای و زمینی است که امکان اتصال جهانی یکپارچه را فراهم می کند.

    • کوچک‌سازی ماهواره‌ها

    از نظر فناوری پیشرفت‌های فناوری ماهواره‌ای، مانند کوچک‌سازی ماهواره‌ها (CubeSats و NanoSats)، منظومه ماهواره‌ای را از نظر اقتصادی مقرون به صرفه‌تر می‌کند. این پیشرفت های تکنولوژیکی امکان استقرار منظومه ماهواره ای بزرگ از ماهواره های کوچک و سبک را فراهم می کند و هزینه های پرتاب را کاهش می دهد.

    • شبکه های نرم افزاری تعریف شده در فضا

     ظهور شبکه های نرم افزاری تعریف شده در فضا نحوه مدیریت منظومه های ماهواره ای را متحول می کند. این امر تخصیص پویا منابع، مسیریابی تطبیقی ​​و پیکربندی‌های بار قابل انعطاف را ممکن می‌سازد، در نتیجه عملکرد و انعطاف‌پذیری شبکه را افزایش می‌دهد.

    • هوش مصنوعی و یادگیری ماشین

    هوش مصنوعی و یادگیری ماشین تاثیر عمیقی بر طراحی و مدیریت شبکه دارند. آنها برای بهینه سازی طراحی منظومه، پیش بینی و کاهش تداخل، مدیریت ترافیک و افزایش امنیت سایبری استفاده می شوند.

    • آینده ای روشن برای شبکه های منظومه ماهواره ای

    نکته کلیدی اهمیت فزاینده منظومه ماهواره ای در عصر 5G است. با وجود چالش های فنی و غیر فنی مزایای بالقوه این منظومه ماهواره ای بسیار زیاد است. با حرکت رو به جلو می توان انتظار رشد و نوآوری مداوم در این زمینه را داشت. ادغام شبکه‌های ماهواره‌ای و زمینی احتمالاً با پیشرفت‌های فناوری و تلاش‌های استانداردسازی یکپارچه‌تر خواهد شد. در همین حال، گرایش‌هایی مانند شبکه‌سازی نرم‌افزاری در فضا و استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، قابلیت و انعطاف‌پذیری منظومه ماهواره‌ای را بیشتر خواهد کرد. فراتر از پیشرفت های تکنولوژیکی، تأثیرات اجتماعی و فرصت های تجاری بسیار گسترده است. منظومه ماهواره ای این پتانسیل را دارند که شکاف دیجیتالی را برطرف، توسعه اجتماعی اقتصادی را تقویت، خدمات جدید را فعال و بازارهای جدید ایجاد کنند.

    دانلود مقاله 

  • هومص (هوش مصنوعی) سوالات متداول شما متخصصین و مهندسین گرامی شاغل در حوزه صنعت و آی تی را پاسخ می دهد - قسمت دوم

    (قسمت دوم- ارتباط ماهواره و فناوریهای تلفن همراه مثل LTE و 5G)

    مصاحبه، گردآوری و ویرایش: ‌علی مرشدسلوک

    picture Ai

    رابطه VSAT  با 5G  و6G  و LTE و کلا فناوریهای ارتباطی موبایل یا تلفن همراه چیست؟

    هومص:

    VSAT (ترمینال با عرض دیش دیافراگم کوچک) یا وی‌سَت، 5G و 6G همگی به فناوری‌های ارتباطی مرتبط هستند، اما در حوزه‌های مختلف کار می‌کنند و اهداف مشخصی را دنبال می‌کنند. در اینجا مروری بر روابط آنها است:

    VSAT: فناوری VSAT برای ارتباطات مبتنی بر ماهواره استفاده می شود. این شامل استفاده از پایانه های ماهواره ای کوچک برای برقراری ارتباط دو طرفه با یک ماهواره زمین ثابت یا غیر زمین ثابت است. سیستم‌های VSAT معمولاً برای برنامه‌های کاربردی مختلف، از جمله دسترسی به اینترنت، شبکه‌های داده خصوصی، و ارتباطات صوتی در مناطق دورافتاده یا ضعیف استفاده می‌شوند. آنها به ویژه برای ارائه اتصال در مکان هایی که زیرساخت های زمینی محدود یا وجود ندارد مفید هستند.

     

    رابطه VSAT  با 5G  و6G  و LTE و کلا فناوریهای ارتباطی موبایل یا تلفن همراه چیست؟

    هومص:

    VSAT (ترمینال با عرض دیش دیافراگم کوچک) یا وی‌سَت، 5G و 6G همگی به فناوری‌های ارتباطی مرتبط هستند، اما در حوزه‌های مختلف کار می‌کنند و اهداف مشخصی را دنبال می‌کنند. در اینجا مروری بر روابط آنها است:

    VSAT: فناوری VSAT برای ارتباطات مبتنی بر ماهواره استفاده می شود. این شامل استفاده از پایانه های ماهواره ای کوچک برای برقراری ارتباط دو طرفه با یک ماهواره زمین ثابت یا غیر زمین ثابت است. سیستم‌های VSAT معمولاً برای برنامه‌های کاربردی مختلف، از جمله دسترسی به اینترنت، شبکه‌های داده خصوصی، و ارتباطات صوتی در مناطق دورافتاده یا ضعیف استفاده می‌شوند. آنها به ویژه برای ارائه اتصال در مکان هایی که زیرساخت های زمینی محدود یا وجود ندارد مفید هستند.

    5G: فناوری 5G پنجمین نسل از فناوری شبکه تلفن همراه است که جایگزین 4G وLTE شده است. این برنامه به گونه ای طراحی شده است که سرعت داده به طور قابل توجهی سریعتر، تأخیر کمتر و ظرفیت شبکه افزایش یافته در مقایسه با نسخه های قبلی خود ارائه دهد. شبکه‌های 5G عمدتاً زمینی هستند و برای دستیابی به اهداف عملکردی خود به ترکیبی از استقرار سلول‌های کوچک، فناوری عظیم MIMO   Multiple_Input_Multiple_Output و طیف موج میلی‌متری فرکانس بالا متکی هستند. انتظار می‌رود 5G طیف گسترده‌ای از برنامه‌ها را فعال کند، از جمله پهنای باند موبایل پیشرفته، ارتباطات با تأخیر کم فوق‌العاده قابل اعتماد (URLLC) و ارتباطات عظیم از نوع ماشین (mMTC).

    6G: فناوری 6G نسل آینده فرضی فناوری بی سیم است که در حال حاضر در مراحل اولیه تحقیق و توسعه است. در حالی که 5G هنوز در مرحله استقرار جهانی است، محققان و سهامداران صنعت در حال بررسی الزامات و قابلیت های بالقوه 6G هستند. 6G برای پیشرفت بیشتر قابلیت‌های ارتباطات بی‌سیم، به طور بالقوه ارائه نرخ داده‌های سریع‌تر، تأخیر بسیار کم و پشتیبانی از فناوری‌های نوظهور مانند ارتباطات هولوگرافیک، هوش مصنوعی پیشرفته، و برنامه‌های کاربردی واقعیت توسعه‌یافته فراگیر (XR) پیش‌بینی شده است.

    رابطه: رابطه بین VSAT، 5G و 6G در نقش مکمل آنها در چشم انداز گسترده تر فناوری های ارتباطی نهفته است. در حالی که VSAT در درجه اول نیاز به اتصال مبتنی بر ماهواره را برطرف می کند، 5G بر بهبود شبکه تلفن همراه زمینی تمرکز دارد و 6G چشم اندازی برای تکامل آینده ارتباطات بی سیم است. با ادامه پیشرفت فناوری، ممکن است فرصت هایی برای همگرایی یا ادغام بین این حوزه ها وجود داشته باشد تا اتصال یکپارچه، با ظرفیت بالا و همه جا برای طیف وسیعی از کاربردها و موارد استفاده فراهم شود.

    چرا گفته می شود 5G بخشی از VSAT است یا برعکس؟

    هومص:

    این جمله که "5G بخشی از VSAT است یا بالعکس" ممکن است یک سوء تفاهم یا ارائه نادرست از رابطه بین این فناوری ها باشد. واضح است که VSAT، 5G و نسل‌های بالقوه آینده فناوری بی‌سیم (مانند 6G) فناوری‌های مجزا و مجزایی هستند که در حوزه‌های مختلف کار می‌کنند و اهداف متفاوتی را دنبال می‌کنند.

    VSAT (ترمینال دیافراگم بسیار کوچک) یک فناوری است که برای ارتباطات مبتنی بر ماهواره استفاده می شود. این شامل استفاده از پایانه های ماهواره ای کوچک برای برقراری ارتباط دو طرفه با یک ماهواره زمین ثابت یا غیر زمین ثابت است. سیستم‌های VSAT معمولاً برای برنامه‌های کاربردی مختلف، از جمله دسترسی به اینترنت، شبکه‌های داده خصوصی، و ارتباطات صوتی در مناطق دورافتاده یا ضعیف استفاده می‌شوند.

    از سوی دیگر، 5G، پنجمین نسل از فناوری شبکه تلفن همراه است که برای ارائه سرعت داده‌های بسیار سریع‌تر، تأخیر کمتر و افزایش ظرفیت شبکه در مقایسه با نسل‌های قبلی خود طراحی شده است. شبکه‌های 5G عمدتاً زمینی هستند و برای دستیابی به اهداف عملکردی خود به ترکیبی از استقرار سلول‌های کوچک، فناوری عظیم MIMO (Multiple_Input_Multiple_Output) و طیف موج میلی‌متری فرکانس بالا متکی هستند.

    در مورد 6G، نسل آینده فرضی فناوری بی سیم است که در حال حاضر در مراحل اولیه تحقیق و توسعه است. در حالی که 5G هنوز در مرحله استقرار جهانی است، محققان و سهامداران صنعت در حال بررسی الزامات و قابلیت‌های بالقوه 6G هستند و نرخ‌های داده سریع‌تر، تأخیر بسیار کم و پشتیبانی از فناوری‌های نوظهور را متصور هستند.

    با توجه به ویژگی‌های متمایز و حوزه‌های عملیاتی آنها، درست نیست که بگوییم یکی «بخشی از» دیگری است. با این حال، ممکن است فرصت‌هایی برای این فناوری‌ها برای تکمیل یکدیگر در سناریوهای خاص وجود داشته باشد، مانند استفاده از VSAT برای اتصال پشتیبان در مناطقی که زیرساخت‌های 5G در آن مستقر است، یا ادغام قابلیت‌های 6G آینده با سیستم‌های ارتباطی ماهواره‌ای برای اتصال پیشرفته جهانی. با این وجود، مهم است که بدانیم آنها فناوری های جداگانه ای هستند که نقش ها و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارند.

    در حالی که این فناوری‌ها ممکن است به روش‌های مکمل برای ارائه اتصال در سناریوهای خاص مورد استفاده قرار گیرند، اما ذاتاً بخشی از یکدیگر نیستند. به عنوان مثال، در برخی موارد، VSAT ممکن است برای ارائه اتصال پشتیبان برای شبکه‌های 5G در مناطق دورافتاده یا ضعیف که زیرساخت‌های زمینی محدود است استفاده شود. با این حال، مهم است که بدانیم آنها فناوری های جداگانه ای هستند که نقش ها و کاربردهای منحصر به فرد خود را دارند.

    ممکن است بیانیه ای که نشان می دهد 5G بخشی از VSAT است یا برعکس ممکن است بر اساس سوء تفاهم یا تفسیر نادرست از رابطه بین این فناوری ها باشد. مهم است که روشن شود که آنها متمایز هستند و نیازهای ارتباطی متفاوتی را برآورده می کنند.

    حتی از نظر طیف یا تعریف باند فرکانسی 5G و VSAT به هم مرتبط نیستند؟

    هومص:

    این نکته درست است. از نظر تعریف طیف یا باند فرکانس، 5G و VSAT ارتباط مستقیمی با هم ندارند. هر فناوری در باندهای فرکانسی متمایز خود عمل می کند و نیازهای طیف خاص خود را دارد.

    فناوری 5G از طیف وسیعی از باندهای فرکانسی، از جمله فرکانس‌های باند پایین، باند میانی و باند بالا (موج میلی‌متری) استفاده می‌کند. این باندهای فرکانسی توسط نهادهای نظارتی تخصیص داده می‌شوند و برای ارائه نرخ‌های داده بالا، تأخیر کم و اتصال دستگاه عظیم که از ویژگی‌های کلیدی شبکه‌های 5G هستند، استفاده می‌شوند.

    از طرف دیگر، سیستم های VSAT معمولاً در باند C، Ku-band، Ka-band یا سایر باندهای فرکانس ماهواره ای کار می کنند. این باندها به طور خاص برای ارتباطات ماهواره ای اختصاص داده شده اند و برای ایجاد پیوندهای ارتباطی دو طرفه بین پایانه های VSAT و ماهواره های موجود در مدار استفاده می شوند.

    باندهای فرکانس استفاده شده توسط 5G و VSAT متمایز هستند و توسط مقامات مخابراتی به طور جداگانه تنظیم می شوند. در حالی که ممکن است ملاحظاتی برای مدیریت تداخل و هماهنگی طیف در مواردی وجود داشته باشد که سیستم‌های 5G و VSAT در یک منطقه جغرافیایی یکسان وجود داشته باشند، آنها ذاتاً از نظر تعریف باند فرکانسی به هم مرتبط نیستند.

    مهم است که بدانیم این فناوری‌ها نیازمندی‌های منحصربه‌فرد خود را برای تخصیص و مدیریت طیف دارند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در محیط‌های مختلف کار کنند تا نیازهای ارتباطی مختلف را برآورده کنند.

    توضیح تکمیلی: در یکی دو سال گذشته توسط ITU به عنوان رگولاتور جهانی،‌ بخشی از فرکانس باند C ماهواره از ارتباطات ماهواره ای گرفته شد و به فناوری 5G اختصاص یافت.

    بنابراین چگونه 5G با VSAT تکمیل یا مرتبط است؟

    هومص:

    5G و VSAT می توانند در سناریوهای خاصی، به ویژه در گسترش اتصال به مناطق دورافتاده یا کم سرویس، و همچنین در ارائه گزینه های متنوع برای اتصال به عقب و شبکه، یکدیگر را تکمیل کنند. در اینجا چند راه وجود دارد که از طریق آنها 5G و VSAT می توانند به یکدیگر مرتبط شوند یا یکدیگر را تکمیل کنند:

    1. اتصال Backhaul: در مناطقی که زیرساخت بک هال زمینی محدود یا در دسترس نیست، VSAT می تواند برای ارائه اتصال بک هال برای ایستگاه های پایه 5G استفاده شود. این به شبکه‌های 5G اجازه می‌دهد تا پوشش خود را به مناطق دورافتاده یا روستایی که در آن‌ها امکان انتقال فیبر یا مایکروویو امکان‌پذیر نباشد، گسترش دهند.
    2. افزونگی شبکه: VSAT می تواند به عنوان یک نسخه پشتیبان یا گزینه اتصال اضافی برای شبکه های 5G عمل کند. در صورت قطع یا قطعی شبکه زمینی، VSAT می‌تواند وسیله‌ای برای اتصال جایگزین برای اطمینان از در دسترس بودن سرویس ارائه دهد.
    3. تحرک و گسترش پوشش: VSAT می تواند برای ارائه اتصال برای برنامه های 5G تلفن همراه در محیط های راه دور یا دریایی که پوشش زمینی محدود است استفاده شود. این می تواند موارد استفاده مانند وسایل نقلیه متصل، ارتباطات دریایی و برنامه های صنعتی از راه دور را پشتیبانی کند.
    4. اتصال جهانی: VSAT می‌تواند اتصال جهانی را فراهم کند و به شبکه‌های 5G اجازه دهد تا دامنه خود را فراتر از مرزهای زمینی گسترش دهند. این می تواند برای کاربردهایی مانند ارتباطات دریایی و هوانوردی و همچنین برای ایجاد اتصال در مناطق دورافتاده یا منزوی ارزشمند باشد.
    5. شبکه های ترکیبی: در برخی موارد، اپراتورها ممکن است شبکه های ترکیبی را مستقر کنند که اتصال 5G و ماهواره را برای ارائه پوشش و ظرفیت جامع ترکیب می کند. این رویکرد می تواند برای ارائه اتصال یکپارچه در مناطق مختلف جغرافیایی و موارد استفاده مفید باشد.

    در حالی که 5G و VSAT فن‌آوری‌های متمایز با حوزه‌های عملیاتی خاص خود هستند، می‌توان آن‌ها را با هم ادغام کرد و برای رفع چالش‌ها و الزامات اتصال خاص استفاده کرد. با استفاده از نقاط قوت هر دو فناوری، اپراتورها و ارائه‌دهندگان خدمات می‌توانند راه‌حل‌های ارتباطی جامع، انعطاف‌پذیر و با ظرفیت بالا ایجاد کنند که نیازهای محیط‌های متنوع و موارد استفاده را برآورده کند.

    060-1

    شنیده ام که ارتباطات صوتی 5G را می توان از طریق VSAT در LEO و در آینده از طریق تلفن های همراه انجام داد یا گسترش داد.

    هومص:

    بله، بحث‌ها و موارد استفاده بالقوه برای گسترش ارتباطات صوتی 5G از طریق VSAT، به‌ویژه در زمینه صور فلکی ماهواره‌ای مدار پایین زمین (LEO) و فناوری‌های آینده تلفن همراه وجود دارد. در اینجا چند نکته وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد:

    1. منظومه ماهواره ای LEO: منظومه ماهواره ای LEO، مانند آنهایی که توسط شرکت هایی مانند اسپیس ایکس (استارلینک)، وان وب، و دیگران توسعه می یابند، با استقرار تعداد زیادی ماهواره در مدار پایین، هدفشان ارائه اتصال پهنای باند جهانی است. در زمینه 5G، علاقه به استفاده از ماهواره های LEO برای گسترش خدمات صوتی و داده 5G به مناطقی که زیرساخت های زمینی محدود است وجود دارد. فناوری VSAT می‌تواند در اتصال به این ماهواره‌های LEO نقش داشته باشد و خدمات صوتی و داده‌ای را در مناطق دورافتاده یا تحت پوشش فعال کند.
    2. فناوری های آینده تلفن همراه: با ادامه تکامل فناوری های تلفن همراه، تحقیقات و توسعه مداومی بر روی ادغام اتصال ماهواره ای به دستگاه های تلفن همراه متمرکز است. این به طور بالقوه می تواند انتقال یکپارچه بین شبکه های 5G زمینی و اتصالات ماهواره ای را امکان پذیر کند و به کاربران اجازه دهد در مناطقی با پوشش زمینی محدود در ارتباط بمانند. در این سناریو، VSAT می تواند به عنوان وسیله ای برای اتصال به ماهواره ها برای خدمات صوتی و داده ای عمل کند.

    توجه به این نکته مهم است که اگرچه این مفاهیم نویدبخش هستند، اما چالش‌های فنی و نظارتی برای رسیدگی وجود دارد. واگذاری و ادغام بی‌وقفه بین شبکه‌های 5G زمینی و اتصالات ماهواره‌ای، و همچنین بهینه‌سازی ارتباطات صوتی از طریق پیوندهای ماهواره‌ای، زمینه‌هایی هستند که نیازمند توسعه و استانداردسازی بیشتر هستند.

    علاوه بر این، استفاده از ماهواره ها برای ارتباطات صوتی، به ویژه در زمینه 5G، باید عواملی مانند تأخیر، کیفیت خدمات و تجربه کلی کاربر را در نظر بگیرد. با پیشرفت فناوری و تکامل قابلیت‌های شبکه‌های 5G و سیستم‌های ماهواره‌ای، پتانسیل یکپارچه‌سازی این فناوری‌ها برای گسترش ارتباطات صوتی از طریق VSAT در LEO و تلفن‌های همراه، زمینه‌ای برای اکتشاف و نوآوری مداوم است.

    قوانین یا محدودیت های کلی ITU-T یا سایر مقررات برای CubeSats چیست؟

    هومص:

    اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU)، به ویژه بخش ارتباطات رادیویی آن (ITU-R)، نقشی کلیدی در تنظیم و هماهنگی استفاده از طیف فرکانس رادیویی و مدارهای ماهواره ای ایفا می کند. در حالی که CubeSat ها یک نوع ماهواره کوچک هستند، اما تابع چارچوب قانونی مشابه ماهواره های بزرگتر هستند، به ویژه از نظر تخصیص طیف، شکاف های مداری و هماهنگی فرکانس رادیویی. در اینجا برخی از قوانین و محدودیت های کلی مربوط به CubeSats در چارچوب نظارتی وجود دارد:

    1. تخصیص طیف: CubeSats مانند سایر ماهواره ها باید از مقررات ITU برای تخصیص طیف پیروی کند. این شامل حصول اطمینان از این است که سیستم های ارتباطی آنها در باندهای فرکانسی اختصاص داده شده کار می کنند و تداخل مضری برای سایر سیستم های مجاز ایجاد نمی کنند.
    2. هماهنگی فرکانس: CubeSat ها باید استفاده خود از فرکانس های رادیویی را با سایر سیستم های ماهواره ای هماهنگ کنند تا از تداخل جلوگیری کنند. این امر به ویژه اهمیت دارد زیرا تعداد CubeSats در مدار افزایش می‌یابد و هماهنگی فرکانس پیچیده‌تر می‌شود.
    3. شکاف های مداری و کاهش زباله های فضایی: CubeSats، مانند همه ماهواره ها، باید مقررات مربوط به شکاف های مداری و کاهش زباله های فضایی را رعایت کنند. این شامل دستورالعمل هایی برای ارتفاع مداری، شیب، و دفع پایان عمر برای به حداقل رساندن تولید زباله های فضایی است.
    4. صدور مجوز و ثبت: اپراتورهای CubeSat معمولاً باید تأییدیه های نظارتی، مجوزها و تخصیص طیف را از مقامات نظارتی ملی مربوطه خود دریافت کنند. علاوه بر این، CubeSats باید در ثبت کننده فرکانس بین المللی اصلی ITU (MIFR) ثبت شود تا از هماهنگی و شناسایی مناسب سیستم های ماهواره ای اطمینان حاصل شود.
    5. هماهنگی بین‌المللی: اپراتورهای CubeSat ملزم به مشارکت در فرآیندهای هماهنگی بین‌المللی هستند تا اطمینان حاصل کنند که سیستم‌های ماهواره‌ای آن‌ها با سیستم‌های دیگر تداخل ندارند، به‌ویژه در مواردی که CubeSat‌ها در فراسوی مرزهای ملی یا در باندهای فرکانسی اختصاص‌یافته بین‌المللی کار می‌کنند.

    توجه به این نکته ضروری است که CubeSats به دلیل اندازه کوچک و هزینه نسبتا کم، پتانسیل دموکراتیک کردن دسترسی به فضا را دارند. با این حال، آنها همچنان باید به همان اصول نظارتی و فرآیندهای هماهنگی مانند ماهواره های بزرگتر پایبند باشند تا از استفاده مسئولانه و پایدار از طیف فرکانس رادیویی و منابع مداری اطمینان حاصل کنند. همانطور که استقرار CubeSat همچنان در حال رشد است، نهادهای نظارتی فعالانه در حال کار برای انطباق و اصلاح چارچوب نظارتی برای رسیدگی به ویژگی‌ها و چالش‌های منحصر به فرد مرتبط با این ماهواره‌های کوچک هستند.

    چه طیفی به cube-sat ها اختصاص داده شده است؟ چگونه آنها بین کشورها هماهنگ می شوند؟ اگر کشوری قوانین را رعایت نکند و تداخلی رخ دهد چه؟

    هومص:

    طیف تخصیص یافته به CubeSats، مانند سایر سیستم های ماهواره ای، توسط اتحادیه بین المللی مخابرات (ITU)، به طور خاص در چارچوب مقررات رادیویی اداره می شود. CubeSats باید در باندهای فرکانسی اختصاص داده شده برای ارتباطات ماهواره ای کار کند و استفاده آنها از محدوده فرکانسی خاص منوط به هماهنگی بین المللی و تایید مقررات است.

    تخصیص طیف برای CubeSats:

    • CubeSats در باندهای فرکانسی اختصاص داده شده برای ارتباطات ماهواره ای، که در مقررات رادیویی ITU تعریف شده است، کار می کنند. این باندهای فرکانسی شامل تخصیص برای خدمات ماهواره‌ای مختلف، مانند خدمات ماهواره‌ای اکتشاف زمین (EESS)، سرویس تحقیقات فضایی (SRS) و سرویس ماهواره‌ای ثابت (FSS) می‌شود.
    • CubeSats معمولاً از فرکانس های UHF، VHF و S-band برای ارتباط با ایستگاه های زمینی استفاده می کنند. این باندهای فرکانسی برای ارتباطات ماهواره ای اختصاص داده شده است و مشمول هماهنگی بین المللی و نظارت نظارتی است.

    هماهنگی بین المللی:

    اپراتورهای CubeSat باید در فرآیندهای هماهنگی بین المللی شرکت کنند تا اطمینان حاصل کنند که سیستم های ماهواره ای آنها تداخل مضری را برای سایر سیستم های مجاز ایجاد نمی کند. این هماهنگی شامل به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد فرکانس های مورد نظر، پارامترهای مداری و ویژگی های فنی CubeSats با سایر کشورها و اپراتورهای ماهواره ای است.

    • ITU هماهنگی بین‌المللی را از طریق دفتر ارتباطات رادیویی خود که بر هماهنگی شبکه‌های ماهواره‌ای و مدیریت ثبت فرکانس بین‌المللی اصلی (MIFR) نظارت می‌کند، تسهیل می‌کند. هماهنگی تضمین می کند که عملیات CubeSat با سایر سیستم های ماهواره ای سازگار است و تداخل مضر ایجاد نمی کند.

    تداخل و عدم رعایت:

    • اگر کشوری قوانین را رعایت نکند و تداخلی به دلیل عملکرد CubeSats رخ دهد، نقض مقررات بین المللی تلقی می شود. طرف آسیب‌دیده ممکن است شکایتی را با ITU ارسال کند که می‌تواند منجر به بررسی رسمی و فرآیند حل شود.
    • ITU مکانیسم هایی برای رسیدگی به موارد مداخله مضر دارد، از جمله رویه های حل اختلاف و هماهنگی با مقامات نظارتی ملی برای حل مسائل مداخله.
    • عدم رعایت مقررات بین المللی مربوط به ارتباطات ماهواره ای، از جمله عملیات CubeSat، می تواند پیامدهای حقوقی و دیپلماتیک داشته باشد. انتظار می رود کشورها به توافقات و مقررات بین المللی برای اطمینان از استفاده مسئولانه از طیف فرکانس رادیویی و منابع مداری پایبند باشند.

    به طور خلاصه، عملیات CubeSat تابع هماهنگی بین‌المللی و نظارت نظارتی است تا اطمینان حاصل شود که در باندهای فرکانسی اختصاص‌یافته کار می‌کنند و تداخل مضر ایجاد نمی‌کنند. همکاری بین المللی و پایبندی به مقررات ITU برای رسیدگی به مسائل تداخل و حفظ یکپارچگی ارتباطات ماهواره ای ضروری است.

    آیا ما هیچ باند رایگان بدون مجوز از نظر تله کام های VSAT مانند CBRS داریم؟

    هومص:

    در زمینه ارتباطات دیتای ماهواره ای وی‌سَت (VSAT)، باندهای فرکانسی وجود دارد که برای استفاده بدون مجوز، مشابه خدمات رادیویی باند پهن شهروندان (CBRS) در ایالات متحده تعیین شده است. با این حال، در دسترس بودن خاص باندهای فرکانسی بدون مجوز برای ارتباطات VSAT بسته به منطقه و کشور متفاوت است. در اینجا چند نمونه از باندهای فرکانسی بدون مجوز یا با مجوز کمی وجود دارد که معمولاً برای ارتباطات VSAT استفاده می شود:

    1. Ku-Band: در برخی مناطق، طیف Ku-band ممکن است تخصیص فرکانس بدون مجوز یا با مجوز کمی برای ارتباطات VSAT داشته باشد. این باندهای فرکانسی اغلب برای خدمات ماهواره ای باند پهن استفاده می شوند و می توانند برای عملیات VSAT بدون مجوز در موارد خاص در دسترس باشند.
    2. Ka-Band: مشابه با باند Ku، طیف Ka-band ممکن است تخصیص فرکانس بدون مجوز یا با مجوز کمی برای ارتباطات VSAT در مناطق خاص داشته باشد. سیستم‌های VSAT باند Ka برای ارتباطات داده‌ای با سرعت بالا استفاده می‌شوند و می‌توانند در باندهای فرکانسی بدون مجوز یا با مجوز کم در صورت وجود کار کنند.
    3. باندهای ISM: باندهای صنعتی، علمی و پزشکی (ISM) مانند باندهای 2.4 گیگاهرتز و 5 گیگاهرتز، باندهای فرکانسی بدون مجوز هستند که معمولاً برای ارتباطات بی سیم مختلف، از جمله برخی برنامه های کاربردی VSAT استفاده می شوند. این باندها برای استفاده بدون مجوز در بسیاری از کشورها در دسترس هستند و می توانند برای پایانه های VSAT در سناریوهای خاصی استفاده شوند.

    توجه به این نکته مهم است که در دسترس بودن باندهای فرکانسی بدون مجوز برای ارتباطات VSAT منوط به چارچوب های نظارتی ملی و تخصیص طیف است. در برخی موارد، مقامات نظارتی ممکن است باندهای فرکانسی خاصی را برای عملیات VSAT بدون مجوز تعیین کنند، در حالی که در موارد دیگر، ارتباطات VSAT ممکن است نیاز به مجوز یا هماهنگی با مقامات نظارتی داشته باشد.

    هنگام استقرار سیستم های VSAT، رعایت مقررات محلی و تخصیص طیف برای اطمینان از عملکرد قانونی و بدون تداخل بسیار مهم است. علاوه بر این، باندهای فرکانسی خاص موجود برای ارتباطات VSAT بدون مجوز می‌تواند بسته به کشور متفاوت باشد، بنابراین مهم است که با مقامات قانونی محلی یا کارشناسان صنعت مشورت کنید تا باندهای فرکانسی قابل اجرا برای عملیات VSAT بدون مجوز در یک منطقه خاص را تعیین کنید.

    دانلود مقاله

  • سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور نرخ پایه خدمات فنی-تخصصی انفورماتیک سال 1403 را ابلاغ کرد.

    سازمان نظام صنفی رایانه‌ای کشور نرخ پایه خدمات فنی-تخصصی انفورماتیک سال 1403 را ابلاغ کرد. این نرخ‌ها 55 درصد نسبت به سال قبل افزایش یافته است.

    nezam_senfi

    آخرین اصلاحات حقوق و دستمزد در این تعرفه لحاظ شده است. همچنین، سازمان نظام صنفی رایانه‌ای از ذینفعان تقاضا می‌کند که نظرات و پیشنهادات خود را برای بهبود این تعرفه تا پایان سال جاری به آدرس info@irannsr.org ارسال کنند.
    دانلود تعرفه خدمات انفورماتیک 1403

  • هومص (هوش مصنوعی) سوالات متداول شما متخصصین و مهندسین گرامی شاغل در حوزه صنعت و آی تی را پاسخ می دهد. قسمت اول

    (قسمت اول- مدارهای ماهواره ای و ماهواره های جدید)

    مصاحبه، گردآوری و ویرایش: ‌علی مرشدسلوک

    picture-Ai

    فرکانس های استفاده شده در ماهواره های LEO و GEO چیست؟

    هومص:

    ماهواره‌های LEO (مدار پایین زمین) معمولاً در فرکانس‌هایی از 1 تا 3 گیگاهرتز برای اتصال بالا و 2 تا 4 گیگاهرتز برای اتصال پایین کار می‌کنند. از سوی دیگر، ماهواره‌های GEO (مدار زمین ثابت زمین) در فرکانس‌های بالاتر، معمولاً در باند Ku (12-18 گیگاهرتز) و Ka-band (26.5-40 گیگاهرتز) برای اهداف ارتباطی کار می‌کنند.

    فرکانس‌های inmarsat، iridum، starlink از چه چیزی استفاده می‌کنند و مدار آنها چیست؟

    هومص:

    اینمارست از فرکانس های باند L (1.5 گیگاهرتز) برای ارتباطات ماهواره ای خود استفاده می کند. ماهواره های Inmarsat در مدار زمین ثابت هستند، به این معنی که آنها با همان سرعت چرخش زمین به دور زمین می چرخند و به آنها اجازه می دهد نسبت به یک نقطه ثابت در سطح زمین ثابت به نظر برسند.

    ایریدیوم از فرکانس های باند L (1.6 گیگاهرتز) برای ارتباطات ماهواره ای خود استفاده می کند. ماهواره های ایریدیوم در مدار پایین زمین (LEO) قرار دارند، به این معنی که آنها در ارتفاع نسبتاً پایینی به دور زمین می چرخند.

    Starlink، یک منظومه (منظومه) اینترنت ماهواره ای که توسط SpaceX اداره می شود، از فرکانس های Ku-band (12-18 GHz) و Ka-band (26.5-40 GHz) برای ارتباطات ماهواره ای خود استفاده می کند. ماهواره های استارلینک نیز در مدار پایین زمین (LEO) قرار دارند.

    این فرکانس ها و مدارها بر اساس عواملی مانند نیاز به پوشش جهانی، قدرت سیگنال، تداخل و توانایی ارائه اینترنت پرسرعت و خدمات ارتباطی انتخاب می شوند.

    فرکانس و مدار وان وب oneweb چیست؟

    هومص:

    OneWeb، یک شرکت اینترنتی ماهواره ای، از باند Ku (12-18 گیگاهرتز) برای ارتباطات ماهواره ای خود استفاده می کند. ماهواره های این شرکت در مدار پایین زمین (LEO) با ارتفاعی در حدود 1200 کیلومتر (750 مایل) از سطح زمین قرار دارند. این مدار امکان اتصال به اینترنت با تاخیر کم، پرسرعت و پوشش جهانی را فراهم می کند.

    چه ماهواره های LEO باند ku یا ka دیگری داریم؟

    هومص:

    چندین شرکت و سازمان وجود دارند که ماهواره‌های LEO باند Ku یا Ka را برای اهداف مختلف از جمله ارتباطات، رصد زمین و تحقیقات علمی اداره می‌کنند. چند نمونه از منظومه ماهواره LEO باند Ku یا Ka عبارتند از:

    1. SpaceX Starlink: یک منظومه اینترنتی ماهواره ای که در باندهای Ku و Ka فعالیت می کند.
    2. پروژه کویپر آمازون: یک منظومه اینترنت ماهواره ای برنامه ریزی شده که احتمالاً در باندهای Ku و Ka عمل خواهد کرد.
    3. Telesat LEO: منظومه ماهواره ای LEO برنامه ریزی شده Telesat که هدف آن ارائه خدمات اینترنت پرسرعت با استفاده از باند Ka است.
    4. LeoSat: یک منظومه ماهواره ای پیشنهادی LEO که برای ارتباطات داده ای با سرعت بالا و ایمن با استفاده از باند Ka طراحی شده است.
    5. Globalstar: یک شرکت ارتباطات ماهواره ای که مجموعه ای از ماهواره های LEO را با استفاده از باند S (که نزدیک به باند Ku است) برای خدمات صوتی و داده های ماهواره ای سیار اداره می کند.

    اینها تنها چند نمونه هستند و شرکت ها و سازمان های دیگری نیز هستند که بر روی منظومه ماهواره LEO با استفاده از فرکانس های باند Ku یا Ka برای کاربردهای مختلف کار می کنند یا کار می کنند.

    آیا اینها از cubesat کیوب ست استفاده می کنند یا چیز دیگری؟

    هومص:

    ماهواره های ذکر شده در پاسخ قبلی معمولا CubeSat نیستند. CubeSat ها نوع خاصی از ماهواره های کوچک هستند که از استاندارد CubeSat پیروی می کنند که بر اساس ضریب فرم مکعبی 10 در 10 سانتی متر در 10 سانتی متر است. در حالی که CubeSat ها برای ماموریت های مختلف، از جمله برخی در LEO استفاده می شوند، منظومه ماهواره ای ذکر شده، مانند SpaceX Starlink، Amazon's Project Kuiper، Telesat LEO و LeoSat، معمولاً از ماهواره های بزرگتر و هدفمند استفاده می کنند که CubeSats نیستند. این ماهواره‌های بزرگ‌تر برای گنجاندن محموله‌های ارتباطی پیچیده‌تر و ارائه توان و ظرفیت داده بالاتر برای خدماتی مانند اینترنت ماهواره‌ای و اتصال جهانی طراحی شده‌اند.

    آیا onbeweb, starlink, و بقیه سَت ها (sat=ماهواره=سَت)  با یکدیگر یا با سَت های دیگر در GEO در ارتباط هستند؟

    هومص:

    منظومه ماهواره ای مانند OneWeb و Starlink در درجه اول با ایستگاه های زمینی روی زمین ارتباط برقرار می کنند تا خدمات اینترنتی و ارتباطی را به کاربران ارائه دهند. با این حال، در برخی موارد، این منظومه هاماهواره‌ای ممکن است توانایی برقراری ارتباط با یکدیگر را از طریق پیوندهای بین ماهواره‌ای (ISL) برای تسهیل انتقال داده و مدیریت شبکه در درون منظومه داشته باشند.

    این صورت های فلکی برای ارائه پوشش جهانی و اتصال یکپارچه طراحی شده اند و پیوندهای بین ماهواره ای می توانند به بهینه سازی مسیریابی داده ها، کاهش تأخیر و بهبود عملکرد کلی شبکه کمک کنند. با این حال، این منظومه های ماهواره‌ای LEO معمولاً مستقیماً با ماهواره‌های موجود در مدار زمین ثابت (GEO) ارتباط برقرار نمی‌کنند، زیرا مدارها و ویژگی‌های عملیاتی ماهواره‌های LEO و GEO متفاوت است. ماهواره‌های GEO معمولاً برای پخش و خدمات ارتباطی استفاده می‌شوند و در یک نقطه ثابت نسبت به سطح زمین قرار می‌گیرند، در حالی که ماهواره‌های LEO در مدارهای پایین‌تری قرار دارند و نسبت به زمین حرکت می‌کنند.

    059-1

    در منظومه استارلینک، وان وب، لئوست، کویپر و گلوبال استار چند سَت وجود دارد و هر کدام چند مشترک دارند؟

    هومص:

    طبق آخرین اطلاعات من، تعداد ماهواره ها در هر منظومه و تعداد مشترکین هر سرویس به شرح زیر است:

    استارلینک: تا کنون، اسپیس ایکس بیش از 1700 ماهواره استارلینک را پرتاب کرده است و قصد دارد هزاران ماهواره دیگر را مستقر کند. تعداد مشترکین سرویس Starlink به طور عمومی فاش نشده است، اما تخمین زده می شود که صدها هزار یا به طور بالقوه بیشتر باشد.

    OneWeb : OneWeb بیش از 400 ماهواره را پرتاب کرده است و قصد دارد یک منظومه بزرگتر را مستقر کند. تعداد مشترکین سرویس OneWeb به طور عمومی فاش نشده است.

    پروژه کویپر آمازون: آمازون هنوز منظومه ماهواره ای خود را راه اندازی نکرده است، بنابراین در حال حاضر هیچ ماهواره یا مشترک عملیاتی وجود ندارد.

    گلوبال استار: گلوبال استار مجموعه ای متشکل از 24 ماهواره را برای خدمات صوتی و داده های ماهواره ای سیار خود اداره می کند. تعداد مشترکین سرویس گلوبال استار به طور عمومی فاش نشده است.

    توجه به این نکته حائز اهمیت است که تعداد مشترکین خدمات اینترنت ماهواره ای می تواند به سرعت با گسترش خدمات و در دسترس شدن بیشتر تغییر کند. علاوه بر این، تعداد ماهواره‌ها در هر منظومه احتمالاً با ادامه استقرار و گسترش شبکه‌های ماهواره‌ای خود توسط شرکت‌ها افزایش می‌یابد. برای دریافت جدیدترین اطلاعات، بهتر است به آخرین به روز رسانی های شرکت های مربوطه مراجعه کنید.

    در این مباحث orbcom کجا ایستاده است؟

    هومص:

    Orbcomm شرکت دیگری است که یک منظومه ماهواره ای را برای برنامه های مختلف ماشین به ماشین (M2M) و اینترنت اشیا (IoT) اجرا می کند. منظومه Orbcomm از چندین ماهواره LEO تشکیل شده است که برای ارائه خدمات پیام رسانی جهانی و ردیابی دارایی استفاده می شود. این خدمات در صنایعی مانند حمل و نقل، لجستیک، دریانوردی، کشاورزی و تجهیزات سنگین و غیره مورد استفاده قرار می گیرند.

    منظومه Orbcomm برای پشتیبانی از ارتباطات دو طرفه با طیف گسترده ای از دستگاه ها و دارایی های متصل طراحی شده است و امکان تبادل و نظارت در زمان واقعی را فراهم می کند. در حالی که تمرکز Orbcomm بر روی برنامه‌های M2M و IoT است تا اینترنت پهن باند مصرف‌کننده، مجموعه ماهواره‌ای آن نقش مهمی در ارائه خدمات اتصال و داده جهانی برای صنایع مختلف ایفا می‌کند.

    شایان ذکر است که تعداد مشخصی از ماهواره ها در منظومه Orbcomm و تعداد دقیق مشترکین ممکن است به صورت عمومی فاش نشود و این اطلاعات ممکن است از آخرین به روز رسانی من تکامل یافته باشد. برای جدیدترین جزئیات، توصیه می‌شود به منابع رسمی Orbcomm یا گزارش‌های اخیر صنعت مراجعه کنید.

    این سرویس ها معمولا چه نوع پایانه هایی (ترمینال)‌ دارند و چه خدماتی ارائه می دهند؟

    هومص:

    سرویس‌های ارتباطی ماهواره‌ای که قبلاً ذکر شد، مانند Starlink، OneWeb، Kuiper، Globalstar و Orbcomm، طیف وسیعی از خدمات را ارائه می‌دهند و معمولاً از انواع مختلف پایانه‌های کاربر برای فعال کردن اتصال پشتیبانی می‌کنند. در اینجا مروری مختصر از پایانه های کاربر معمولی و خدمات ارائه شده توسط این ارائه دهندگان ارتباطات ماهواره ای است:

    1. Starlink (SpaceX): استارلینک خدمات اینترنت ماهواره ای را به مصرف کنندگان، مشاغل و نهادهای دولتی ارائه می دهد. پایانه های کاربر برای Starlink سیستم های آنتن آرایه فازی هستند که معمولا به عنوان "Dish Flat face" (دیشهای صفحه صاف)‌ شناخته می شوند، که برای دریافت و ارسال داده ها به و از ماهواره های Starlink در مدار پایین زمین (LEO) طراحی شده اند. این پایانه ها جمع و جور، کاربرپسند هستند و برای استفاده مسکونی و تجاری کوچک در نظر گرفته شده اند.
    2. OneWeb: OneWeb با استفاده از مجموعه ماهواره ای LEO خود، خدمات ارتباطی و اتصال اینترنتی جهانی را فراهم می کند. این شرکت پایانه های کاربر را ارائه می دهد که برای دسترسی به اینترنت پهن باند به مناطق دورافتاده و کم خدمات طراحی شده اند. پایانه‌ها معمولاً به گونه‌ای طراحی می‌شوند که کاربرپسند و آسان برای نصب باشند و نیازهای ارتباطی مسکونی، سازمانی و اجتماعی را برآورده کنند.
    3. پروژه کویپر آمازون: پروژه کویپر آمازون با هدف ارائه خدمات اینترنت پهن باند پرسرعت و با تأخیر کم به جوامعی که از خدمات ضعیف و بدون خدمات در سراسر جهان برخوردار هستند. انتظار می‌رود پایانه‌های کاربر برای Project Kuiper به گونه‌ای طراحی شوند که اتصال قابل اعتماد و با کارایی بالا را برای کاربران مسکونی، تجاری و سازمانی هدف قرار دهند.
    4. Globalstar: Globalstar خدمات صوتی و داده های ماهواره ای سیار را با استفاده از منظومه ماهواره LEO خود ارائه می دهد. پایانه های کاربری این شرکت شامل تلفن های ماهواره ای، مودم ها و دستگاه های ردیاب است که برای کاربردهای موبایل و سایت ثابت در صنایعی مانند دریایی، هوانوردی، نفت و گاز و دولتی طراحی شده اند.
    5. Orbcomm: خدمات ارتباط ماهواره ای Orbcomm به برنامه های ماشین به ماشین (M2M) و اینترنت اشیا (IoT) پاسخ می دهد. این شرکت طیف وسیعی از مودم‌های ماهواره‌ای، دستگاه‌های ردیاب و راه‌حل‌های تلماتیکی Telematic را برای ردیابی دارایی، نظارت از راه دور و تبادل داده در صنایعی مانند حمل‌ونقل، لجستیک، کشاورزی و تاسیسات ارائه می‌کند.

    پایانه های کاربر برای این سرویس ها برای تسهیل اتصال، انتقال داده ها و ارتباط با مجموعه های ماهواره ای مربوطه طراحی شده اند که طیف وسیعی از برنامه ها از جمله دسترسی به اینترنت، ارتباطات صوتی، ردیابی دارایی، نظارت از راه دور و غیره را امکان پذیر می کند.

    آیا می توانید برخی از ویژگی های مهم این ترمینال ها را از حیث RF و مودم ها بگویید؟

    هومص:

    قطعا! پایانه های کاربر مورد استفاده در خدمات ارتباطی ماهواره ای دارای ویژگی های مهم مختلف از جهت فرکانس رادیویی (RF) و نوع مودم هستند تا از اتصال قابل اعتماد و انتقال کارآمد داده اطمینان حاصل کنند. برخی از ویژگی های کلیدی این ترمینال ها به شرح زیر است:

    ویژگی های RF:

    1. طراحی آنتن: پایانه ها شامل آنتن هایی با کارایی بالا هستند که برای دریافت سیگنال از ماهواره ها در مدار پایین زمین (LEO) یا مدار زمین متوسط ​​(MEO) طراحی شده اند. این آنتن‌ها اغلب به گونه‌ای طراحی می‌شوند که بهره بالایی و میدان دید وسیعی را برای حفظ اتصال به هنگام حرکت ماهواره‌ها در آسمان فراهم کنند.
    2. فناوری آرایه فازی: بسیاری از پایانه های کاربر، به ویژه آنهایی که برای خدمات اینترنت باند پهن هستند، از فناوری آنتن آرایه فازی استفاده می کنند. این امکان هدایت پرتو الکترونیکی را فراهم می‌کند و ترمینال را قادر می‌سازد تا به صورت پویا چندین ماهواره را در منظومه ردیابی کند و با آنها ارتباط برقرار کند.
    3. باندهای فرکانس: پایانه ها از باندهای فرکانسی خاصی که توسط منظومه ماهواره استفاده می شود پشتیبانی می کنند. این شامل هر دو باند فرکانس uplink (بالا رو) و downlink (پایین رو) برای ارتباط دو طرفه است.
    4. ردیابی و اشاره: پایانه ها مجهز به مکانیسم های ردیابی و اشاره برای حفظ تراز با ماهواره های متحرک، تضمین اتصال پایدار و دریافت سیگنال بهینه هستند.

    ویژگی های مودم:

    1. طرح‌های مدولاسیون و کدگذاری: مودم‌ها در این پایانه‌ها از طرح‌های مدولاسیون و کدگذاری پیشرفته برای بهینه‌سازی نرخ انتقال داده و کارایی طیفی، به‌ویژه برای خدمات اینترنت باند پهن استفاده می‌کنند.
    2. تصحیح خطا و تصحیح خطای پیش رو (FEC): مودم ها از تکنیک های تصحیح خطا برای کاهش اثرات تخریب سیگنال، تداخل جوی و سایر منابع اختلال سیگنال استفاده می کنند. تصحیح خطا به جلو برای افزایش قابلیت اطمینان انتقال داده ها استفاده می شود.
    3. پشتیبانی از پروتکل: مودم ها از پروتکل های ارتباطی متناسب با خدمات خاص ارائه شده، مانند TCP/IP برای اتصال به اینترنت، کدک های صوتی CODEC برای تلفن های ماهواره ای، و پروتکل های اختصاصی برای ماشین به ماشین (M2M) و اینترنت اشیا (IoT) و برنامه های کاربردی پشتیبانی می کنند.
    4. فشرده سازی داده ها: برخی از پایانه ها از الگوریتم های فشرده سازی داده ها برای بهینه سازی استفاده از پیوند ماهواره ای استفاده می کنند که امکان استفاده موثر از پهنای باند موجود و کاهش تاخیر را فراهم می کند.
    5. رد تداخل: مودم ها برای کاهش تداخل از منابع دیگر، از جمله سیگنال های ماهواره ای مجاور، تداخل فرکانس رادیویی زمینی، و سایر منابع نویز طراحی شده اند.

    این ویژگی ها مجموعاً پایانه های کاربر را قادر می سازد تا ارتباط قابل اعتمادی را با منظومه های ماهواره ای برقرار کرده و حفظ کنند و از اتصال با کیفیت بالا و انتقال داده برای طیف گسترده ای از برنامه ها اطمینان حاصل کنند.

    چگونه استارلینک، oneweb و iridum و inmarsat را به طور کلی مقایسه می کنید. چه زمانی باید کدام را انتخاب کنم؟

    هومص:

    هنگام مقایسه Starlink، OneWeb، Iridium و Inmarsat، مهم است که نقاط قوت مربوطه و موارد استفاده خاصی را که برای آنها مناسب هستند در نظر بگیرید. در اینجا یک مقایسه و راهنمایی کلی در مورد زمان انتخاب هر سرویس آورده شده است:

    Starlink: نقاط قوت:

    1. دسترسی به اینترنت پرسرعت باند پهن، به ویژه در مناطق محروم و دورافتاده.
    2. منظومه ماهواره ای مدار پایین زمین (LEO) برای کاهش تأخیر و توان عملیاتی داده بالا.
    3. پایانه های کاربری متمرکز بر مشاغل مسکونی و کوچک.
    4. فناوری آنتن آرایه فازی برای ردیابی پویا ماهواره ها.

    زمان انتخاب: زمانی که به اتصال اینترنت پرسرعت در مناطقی که پهنای باند سنتی زمینی در دسترس نیست یا قابل اعتماد نیست، Starlink را انتخاب کنید. این برای کاربران مسکونی، مشاغل کوچک و جوامع در مکان های دور افتاده یا روستایی ایده آل است.

    OneWeb: نقاط قوت:

    1. دسترسی به اینترنت پهن باند جهانی، به ویژه برای مناطق محروم و دورافتاده.
    2. منظومه ماهواره LEO برای ارتباطات کم تاخیر و داده های با سرعت بالا
    3. پایانه های کاربر پسند و متمرکز بر جامعه برای استقرار آسان.

    زمان انتخاب: زمانی که به اینترنت پهن باند جهانی برای جوامع، برنامه های کاربردی سازمانی یا مکان های راه دور نیاز دارید، OneWeb را انتخاب کنید. برای ارائه اتصال به مناطقی که فاقد زیرساخت های زمینی قابل اعتماد هستند، مناسب است.

    ایریدیوم: نقاط قوت:

    1. پوشش واقعاً جهانی، از جمله مناطق دور افتاده و قطبی.
    2. خدمات ارتباط صوتی و داده ای برای برنامه های کاربردی دریایی، هوانوردی، زمینی-موبایل و اینترنت اشیا.
    3. شبکه ماهواره ای باند L برای ارتباطات قابل اعتماد و انعطاف پذیر.

    زمان انتخاب: هنگامی که به خدمات ارتباط صوتی و داده ای قابل اعتماد و جهانی برای برنامه هایی مانند دریایی، هوانوردی، زمینی-موبایل و اینترنت اشیا نیاز دارید، به ویژه در محیط های دور از راه دور یا چالش برانگیز که ممکن است سایر گزینه های ارتباطی محدود باشد، Iridium را در نظر بگیرید.

    Inmarsat: نقاط قوت:

    1. طیف گسترده ای از خدمات ارتباطی ماهواره ای، از جمله راه حل های دریایی، هوانوردی، دولتی و سازمانی.
    2. پوشش جهانی برای خدمات صوتی، داده و پهنای باند.
    3. ایجاد زیرساخت شبکه با تمرکز بر قابلیت اطمینان و انعطاف پذیری.

    زمان انتخاب: Inmarsat را برای طیف متنوعی از خدمات ارتباطی ماهواره ای، از جمله برنامه های کاربردی دریایی، هوانوردی، دولتی و سازمانی انتخاب کنید. برای سازمان ها و صنایعی که به اتصال قابل اعتماد و جهانی برای خدمات صوتی، داده و باند پهن نیاز دارند، مناسب است.

    در نهایت، انتخاب از بین این خدمات به نیازهای خاص برنامه، موقعیت جغرافیایی، نیاز به داده های پرسرعت و نوع خدمات ارتباطی مورد نیاز بستگی دارد. هر ارائه دهنده دارای نقاط قوت و قابلیت های منحصر به فرد خود است که به موارد استفاده و محیط های مختلف پاسخ می دهد.

    درصورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر در این خصوص می توانید به مقاله ی منظومه ماهواره ای و طراحی شبکه های ارتباطی نسل آینده در سایت  شرکت عصر ارتباطات بین الملل پارس کار  مراجعه فرمایید.

    توضیح:‌ چون برخی از این سرویسها در کشور ایران غیر قانونی می باشند،‌ متقاضیان محترم جهت استفاده از سرویسهای مشابه می توانید از خدمات شرکت عصر ارتباطات بین الملل پارس کار که به صورت قانونی سرویسهای مشابه را در اختیار می کذارند استفاده نمایید.

    دانلود مقاله

  • دولت های جهانی برای حفاظت از زیرساخت ها و پوشش شکاف های ارتباطی حیاتی از ماهواره ها استفاده می کنند

    Thorleif Astrup Hallund

    در دنیای امروز، جایی که رویدادهای جهانی اخیر بر غیرقابل پیش‌بینی بودن حوادث تأکید می‌کنند، ماهواره‌ها به عنوان یک پشتیبان قابل اعتماد برای زیرساخت‌های ارتباطی حیاتی ما عمل می‌کنند. آنها در صورت بروز اختلالات عمده ای که می تواند بر جنبه های اساسی زندگی ما مانند تراکنش های مالی، تجارت، ارتباطات، رسانه ها، امنیت و توزیع قدرت تأثیر بگذارد، از ما محافظت می کنند.

    برای دولت‌های سراسر جهان، نیاز به ماهواره‌ها باید کاملاً واضح باشد: هر کشوری باید توانایی خود را برای انطباق، استقرار و کنترل زیرساخت‌های ارتباطی حیاتی خود تحت هر شرایط قابل تاملی تقویت کند - خواه درگیری‌های بین‌المللی، تغییرات آب و هوایی، زلزله یا چیزهای دیگر. آینده در انتظار ماست.

    در این رابطه، تعداد کمی از فناوری‌ها به اندازه فناوری‌هایی که شکاف بین زیرساخت‌های 5G مبتنی بر ماهواره و غیرزمینی و زیرساخت‌های 5G زمینی را که قبلاً می‌شناسیم، امیدوارکننده هستند. این پل دارای پتانسیل بسیار زیادی برای بهبود ارتباطات انعطاف پذیر سابق می باشد. علاوه بر این، توانایی ایجاد پل ارتباطی غیرزمینی و زمینی 5G ، تعداد زیادی از فرصت‌های تجاری جدید را در سراسر صنایع satcom و مخابراتی ایجاد می‌کند.

    یکی از بارزترین نمونه ها، استقرار اینترنت پهن باند سیار پرسرعت و کم تأخیر از طریق ماهواره در نقاط دورافتاده و روستایی است. این امر معمولاً از طریق ماهواره‌ها ایجاد می‌شود که اینترنت را به یک بشقاب روی سقف کاربران ارسال می‌کنند، که سپس سیگنال را به یک روتر Wi-Fi ارسال می‌کند. نمونه دیگری از کسب و کار جدید در حال ظهور، اولین گوشی های هوشمند سازگار با 5G است، و اگرچه هنوز روزهای اولیه است، این منطقه قبلاً خدمات ساده ای مانند پیام های اضطراری و کمک خودرو را به ما نشان داده است. اما با پیشرفت 5G، مطمئناً سرویس های داده و صوتی پرسرعت جدید راه اندازی خواهند شد.

    بنابراین، استفاده از اتصال ماهواره‌ای 5G در را به روی کاربردهای متحول کننده در بخش‌های مختلف مانند کشاورزی باز می‌کند که در آن شیوه‌های کشاورزی از طریق بهینه‌سازی مصرف آب، کنترل آفات و افزایش عملکرد محصول افزایش می‌یابد. اتصال دریایی و حمل و نقل هوایی نیز به همین ترتیب اتصال قابل اعتماد و مستمری را برای بهبود ناوبری و ایمنی فراهم می کند. اتصال 5G همچنین می‌تواند به تغییر صنعت معدن کمک کند و عملکرد ماشین‌آلات از راه دور را امکان‌پذیر می‌سازد که به موجب آن خطرات انسانی در شرایط خطرناک به حداقل می‌رسد و در عین حال، کارایی عملیاتی کلی افزایش می‌یابد.

    اگرچه ممکن است همه چیز امیدوارکننده به نظر برسد، ما هنوز کاملاً به آنجا نرسیده ایم. واقعیت این است که آنچه ممکن است در یک شبکه زمینی ساده باشد می تواند در یک شبکه غیر زمینی بسیار پیچیده باشد. به عنوان مثال، چگونه اتصال مستقیم بین یک منظومه ماهواره ای و یک تلفن همراه را فراهم می کنید؟ این یک چالش واقعی است به دلیل عواملی مانند طیف، بودجه لینک، جابجایی داپلر بالا و افزایش تاخیر به دلیل تداخل زمین و آب و هوا می باشد.  یکی از ابتکارات اصلی اتحادیه اروپا برای پر کردن این شکاف، منظومه ماهواره IRIS2 است. این منظومه ظرفیت‌های ارتباطی ارتجاعی و نوآورانه 5G را به کاربران دولتی و مشاغل ارائه می‌کند و در عین حال به برنامه‌های تجاری از جمله دسترسی ماهواره‌ای تلفن همراه خدمات ارائه می دهد.

    برای توسعه این شبکه انعطاف‌پذیر و نوآور، سازمان‌های دولتی و شرکت‌های خصوصی، در سراسر صنعت اتصال زمینی و غیرزمینی باید با یکدیگر همکاری کنند تا شکاف را کاهش دهند. یک کنسرسیوم مشترک ایجاد شده است و توسط شرکت هایی مانند Airbus Defense and Space، Eutelsat، Hispasat، SES و Thales Alenia Space به همراه سازمان بین دولتی ESA (آژانس فضایی اروپا) رهبری خواهد شد.

    هدف تیم تقویت همکاری بین همه بازیگران اروپایی در سراسر زنجیره اتصال با هدف پشتیبانی از طیف گسترده‌ای از برنامه‌های کاربردی دولتی در حوزه‌های نظارت، مدیریت بحران، اتصال، و حفاظت از زیرساخت‌های کلیدی است.

    برنامه فضایی IRIS2 اتحادیه اروپا ممکن است اولین مورد در مقیاس بزرگ از یکسان سازی فناوری شبکه استاندارد شده زمینی و غیرزمینی 5G باشد. اما داستان چیزی بیشتر از تامین نیازهای حیاتی دولت دارد. همچنین در مورد اطمینان از اتصال به تلفن های همراه ما در "مناطق دور افتاده" و نحوه دسترسی ما به اینترنت از خانه هایمان است. اینجا هم اتفاقات بزرگی در حال رخ دادن است.

    اخیرا، GSMA (سیستم جهانی برای ارتباطات سیار) و ESA تفاهم نامه ای را برای رسمی کردن یک مشارکت استراتژیک جدید امضا کردند. هدف افزایش مزیت رقابتی صنعت شبکه تلفن همراه و ماهواره و پیگیری سریع راه حل های فناوری نوآورانه برای دولت ها، مشاغل و مصرف کنندگان است.

    مثال خوب دیگر از بریتانیا است، جایی که دولت در حال کار برای ایجاد یک طرح بالقوه 160 میلیون پوندی به نام "اتصال در مدار پایین زمین"  یا به طور خلاصه CLEO است. هدف از این امر تامین مالی یک مجموعه ارتباطی ماهواره ای نسل بعدی 5G است. هدف CLEO ارائه تحقیق و توسعه مورد نیاز برای پشتیبانی از پرتاب صدها ماهواره به فضا، ایجاد انقلابی در زیرساخت‌های ارتباطی بریتانیا و بستن شکاف‌های اتصال است.

    آینده پوشش شکاف حیاتی زیرساخت های ارتباطی تا حد زیادی به تصمیمات اتخاذ شده توسط دولت ها و سیاست گذاران بستگی دارد که به گسترش فناوری های شبکه های زمینی و غیرزمینی ضروری 5G کمک می کند. مسیر پیش رو هنوز پیچیده است و کمتر از آنچه بسیاری از ما ترجیح می دهیم قابل پیش بینی است. برخی از عوامل می توانند مانع همکاری کارآمد شوند و ممکن است به عنوان موانع تلقی شوند. موانع ممکن است ناشی از رقابت های بوروکراتیک، دیدگاه های تنگ نظرانه، قوانین و رویه های سازمانی انعطاف ناپذیر، اطلاعات ناکافی، رهبری مضر و موارد دیگر باشد. اما تردیدی وجود ندارد که ادغام شبکه‌های زمینی و غیرزمینی، تحولی عمیق در چشم‌انداز ارتباطات ایجاد خواهد کرد.

    این به نوبه خود منجر به انبوهی از فرصت های تجاری جدید و راه حل های رقابتی برای دولت ها، شرکت ها و مصرف کنندگان خصوصی خواهد شد. نکته مهم این است که ما به شهروندان و دولت‌ها در سرتاسر جهان زیرساخت‌های ارتباطی انعطاف‌پذیر و همه‌کاره را ارائه می‌کنیم که قادر به مقاومت در برابر اثرات بلایای طبیعی، تغییرات آب و هوایی و موارد مشابه باشد.

    Picture3

    آقای Hallund بیش از 25 سال تجربه در زمینه مدیریت محصول و تجارت در شرکت های مخابراتی و استارت آپ های فناوری دارد. در حال حاضر، او سمت مدیر ارشد توسعه کسب و کار در Gatehouse Satcom را برعهده دارد و پیشتاز توسعه تجارت با تمرکز بر محصولات 5G برای شبکه های غیرزمینی است. Gatehouse Satcom یک عضو کامل از 3GPP است و به طور فعال به استانداردسازی از طریق دانش گسترده ارتباطات ماهواره ای کمک می کند. برای سوالات بیشتر، با Thorleif Astrup Hallund در: tah@gatehouse.com تماس بگیرید

    دانلود مقاله

خبرهای بعدی »
« خبرهای قبلی
عصر ارتباطات بین الملل پارس کار 2024-2007 ، شماره پروانه 100/70897